Czasami rodzice chcą przeanalizować Projekt-Cel dziecka (wszystko to co działo się na 9 miesięcy przed poczęciem, w trakcie ciąży i w 1 roku życia dziecka) po to, aby uchronić je przed ewentualnymi nieprzyjemnościami czy chorobami. To tak nie działa. Nie potrafimy przewidzieć w jaki sposób konkretne historie rodowe czy zdarzenia z Projektu-Celu, mogą przełożyć się na życie danej osoby, ponieważ za dużo jest tu elementów układanki.

W Psychobiologii pracujemy z aktualnym problemem – a nie z takim, który hipotetycznie może się pojawić.

Co zatem możemy zrobić, aby poprawić komfort życia swoich dzieci? Posłuchaj dr n. med. Marzanny Radziszewskiej.

Czy dzieciństwo może determinować nasze postawy życiowe w dorosłości? Wg większości nauk o człowieku – tak. Również Psychobiologia zwraca uwagę na to, jak ważnym okresem są pierwsze lata naszego życia. Czasami zdarza się, że doświadczone zdarzenia były tak trudne, że włączamy mechanizmy obronne – wypierając je lub tłumiąc towarzyszące im emocje.

Często kiedy wracamy pamięcią do dzieciństwa wydaje nam się, że było ono “szczęśliwe”. Porównujemy swoją sytuację z innymi osobami i myślimy: “Nie było tak źle: rodzice nie nadużywali alkoholu, mieliśmy gdzie mieszkać i co jeść, w domu nie było przemocy i poniżania”. A jednak istnieje cały wachlarz subtelnych form wykorzystywania, które mogą mieć traumatyczne skutki rzutujące na całe nasze dorosłe życie. To może być np. brak okazywania uczuć przez rodziców, presja by odnosić same sukcesy lub zmuszanie do pewnych zachowań, które tworzą emocjonalny pancerz i sprawiają, że odcinamy się od naszych prawdziwych uczuć. Jednym z nich może być np. zmuszenie do powstrzymywania płaczu i do tego by być “dzielnym”.

Te doświadczenia budują nasz bagaż przekonań i postaw życiowych. Jeśli chcemy przyjrzeć się im z boku i świadomie je zmienić, potrzebny jest wgląd kogoś z zewnątrz, kto nie jest emocjonalnie zaangażowany w nasze problemy.

Chcesz dowiedzieć się więcej o wpływie dzieciństwa na dorosłe życie i o roli konsultanta Psychobiologii? Zachęcamy do wysłuchania naszej specjalistki, dr n. med. Marzanny Radziszewskiej.

Judytę boli szyjny odcinek kręgosłupa. Na co dzień towarzyszy jej strach o syna, ponieważ były mąż straszy, że któregoś dnia porwie dziecko.

Z szyjnym odcinkiem kręgosłupa wg Psychobiologii, wiążą się 3 słowa – niesprawiedliwość, komunikacja i czujność.

Posłuchaj darmowego fragmentu wykładu, by dowiedzieć się w jaki sposób dr n. med. Marzanna Radziszewska tłumaczy dolegliwości związane z szyjnym odcinkiem kręgosłupa.

🟢 Kontakt: kontakt@hakujzdrowie.pl

☎ Telefon: +48 696 256 086

Lena ma 15 lat i od kilku lat nawracające jęczmyki. Jej młodszy brat jest niegrzeczny, ale nigdy nie ponosi za to konsekwencji. To ona jest karana za jego przewinienia.

Wg Psychobiologii jęczmyk może pojawić się np. wtedy, gdy źle czujemy się z czymś, co widzimy. Może to być związane z poczuciem niesprawiedliwości, gdy ktoś zachowuje się wobec nas nie fair.

Posłuchaj dr n. med Marzanny Radziszewskiej i dowiedz się, z jakimi jeszcze konfliktami może być związany jęczmyk.

Technika uwalniania to prosta metoda, która potrafi odmieniać ludzkie życie. Jest to niezawodny sposób na radzenie sobie z trudnymi i nie wspierającymi emocjami, towarzyszącymi nam w życiu każdego dnia. Jako dzieci, potrafiliśmy intuicyjnie ją stosować. Niestety, z biegiem lat środowisko i szkoła nauczyły nas, by raczej emocje tłumić, wypierać czy nawet… wyśmiewać. Kto z nas nie słyszał w swoim życiu słów “Nie mazgaj się!”, “Chłopaki nie płaczą”, “Przecież nic się nie stało” itp.?

Tego typu zdania, wypowiadane przez osoby dorosłe, mogły sprawić, że przestaliśmy być w kontakcie z tym, co tak naprawdę czujemy. W konsekwencji tracimy kontakt z bardzo ważną cząstką siebie. Tłumione uczucia i emocje posiadają olbrzymią energię. Im dłużej je tłumimy, tym bardziej destrukcyjny wpływ mają one nie tylko na naszą psychikę, ale także całe ciało.

Według Davida R. Hawkinsa, technika uwalniania jest bardziej skuteczna niż jakakolwiek inna forma terapii. Uwalnianie nagromadzonych (często przez miesiące czy lata) emocji, powoduje realną poprawę samopoczucia. Dzięki ponownemu nauczeniu się tej techniki, cały nasz organizm wróci do swojego naturalnego stanu –  harmonii i równowagi. Niewątpliwym jej plusem jest fakt, że szybko widać efekty stosowania i jest prosta do nauczenia.

Jak stosować technikę uwalniania?

Technikę uwalniania można stosować samodzielnie, ale dużo łatwiej jest, gdy ktoś przeprowadzi nas za rękę przez ten proces – zwłaszcza na początku. Zachęcamy do odsłuchania bezpłatnego ćwiczenia z techniki uwalniania, opracowanego i poprowadzonego przez dr. n. med. Marzannę Radziszewską. 

Prezentowane ćwiczenie pomaga uwolnić wstyd, apatię i poczucie winy.

Jak przygotować się do ćwiczenia? Przyjmij wygodną pozycję i upewnij się, że przez kilka minut nikt nie będzie Ci przeszkadzał. Włącz nagranie, zamknij oczy i posłuchaj…

Choroby, niepowodzenia, “nieszczęśliwe” zbiegi okoliczności? Zobacz na swoje życie i zdrowie z zupełnie innej perspektywy. Według Psychobiologii droga do zdrowia i lepszego samopoczucia zaczyna się od uświadomienia sobie zależności pomiędzy symptomami ciała fizycznego a powtarzającymi się schematami czy przekonaniami. Niektórzy bez trudu potrafią namierzyć w swoim życiu schemat (biologiczny konflikt) wywołujący chorobę, ale nie wpływa to na polepszenie ich stanu zdrowia. U innych już samo uświadomienie sobie prawdziwej przyczyny choroby, powoduje natychmiastową poprawę.

Jak to możliwe? Jakie kroki podjąć, by zmiana się urzeczywistniła? Jaki wpływ ma na to nasza postawa i poziom świadomości? Posłuchaj naszej specjalistki dr n. med. Marzanny Radziszewskiej.

Każdy z nas ma swoją indywidualną ścieżkę rozwoju. Kiedy przychodzi nam zmierzyć się z trudnymi życiowymi sytuacjami lub z fizyczną chorobą, możemy spojrzeć na to z dwóch perspektyw. Pierwsza z nich pokazuje, że daną sytuację możemy potraktować jako szansę do rozwoju. Dzięki niej możemy np. przyjrzeć się sobie, swoim oczekiwaniom , przekonaniom itd. Z drugiej perspektywy możemy chcieć naprawiać to, na co nie mamy wpływu – tkwić w pozycji ofiary i oczekiwać by otoczenie się nad nami użalało. W takiej sytuacji dobrze się zastanowić “czy taka postawa wniesie do naszego życia coś dobrego”?

Dr n. med. Marzanna Radziszewska zachęca, by wziąć odpowiedzialność za siebie i swoje życie. Można to zrobić poprzez wkroczenie na ścieżkę serca lub umysłu. Podstawą ścieżki umysłu jest podważanie swoich przekonań, ścieżki serca – kochanie siebie.

Dawid ma 12 lat, moczenie nocne towarzyszyło mu od zawsze. Udaje mu się zapanować nad nim tylko wtedy… gdy wyjeżdża z domu na obozy sportowe. Co to może oznaczać z punktu widzenia Totalnej Biologii?